Willem Baars Projects opent het nieuwe galerieseizoen met een tentoonstelling met werk van de jonge Duitse kunstenaar Lutz Driessen (1977). Driessen maakt naast schilderijen tekeningen op groot formaat, die veelal zijn opgebouwd uit witte, zwarte en grijze vlakken en lijnen. In de tekeningen wordt gespeeld met de balans tussen abstractie en figuratie. Het contrast tussen de zorgvuldig met potlood getekende vlakken en de warrige wolken en kringelende lijnen van airbrushverf is groot. Het gebruik van airbrush heeft het effect van een grote gum, maar dan met een omgekeerd resultaat. Het is een vorm van verwijderen en toevoegen tegelijk. Driessen verwijdert delen van een oorspronkelijke tekening waardoor hij wordt gedwongen via een andere weg, met nieuwe oplossingen, de route naar het beeld te hervinden. Driessen zoekt de weerstand van het materiaal op door een manier te zoeken om te kunnen omgaan met deze toevoeging van verf over de oorspronkelijke tekening. Het op diverse manieren aanzetten van het potlood, het gebruik van verschillende hardheden potlood en de opeenstapeling van lagen laten de concentratie zien waarmee de vlakken en lijnen zijn neergezet. Kenmerkend voor de tekeningen is het contrast tussen de geometrische en organische vormen. De geometrische vormen, zoals de winkelhaak, bieden houvast bij het in toom houden van de organische vormen.

Wat opvalt is het verschil in formaat van de tekeningen en de schilderijen. Waar de tekeningen wandvullend zijn, zijn de schilderijen van een zeer bescheiden formaat. Bij zijn tekeningen bepaalt de materiaalkeuze dat hij op een groot formaat moet werken. Bij de schilderijen volstaat ogenschijnlijk een kleiner formaat. Wanneer je beter kijkt, blijkt dat de voor-stellingen in de schilderijen uit een groot aantal verschillende lagen bestaan. Wanneer je deze lagen zou kunnen uitvouwen, kom je ongetwijfeld aan eenzelfde formaat als dat van de grote tekeningen (260 x 190 cm). De doeken zijn samengesteld uit heldere vormen in krachtige kleuren die in strakke lijnen zijn neergezet. De schilderijen, maar vooral ook de tekeningen, doen denken aan de vroege moderne kunst, zoals die van Kandinsky, waarin de grondvormen en kleuren systematisch werden onderzocht. De schilderijen van Driessen bezitten een geraffineerde complexiteit. De verschillende vlakken en lagen overlappen elkaar niet slechts, ze laten de opeenvolgende stadia in de schildertechnische opbouw van het werk zien.